Γεννήθηκα σε μια πολυμελή οικογένεια στο Αίγιο. Έχω άλλα τρία αδέλφια. Ο πατέρας, βιοπαλαιστής, δούλευε σκληρά στο ξυλουργείο. Από μικρό παιδί ήμουν κοντά του και τον βοηθούσα όπως μπορούσα. Ακόμα και τις ώρες που ήμουν σχολείο σκεφτόμουν τον πατέρα μου και το πόσο με χρειάζεται Είναι ένας ταπεινός άνθρωπος, βαθιά ανθρωπιστής και διαθέσιμος να προσφέρει από το περίσσευμά του. Εκτιμώ βαθιά τον πατέρα και τον θαυμάζω. Η μάνα δυναμική φρόντιζε με κάθε τρόπο να μην στερηθούμε και να προχωρήσουμε στις ζωές μας.

Στο σχολείο ήμουν καλός μαθητής. Δεν με ενδιέφερε η αριστεία. Τα έπιανα τα γράμματα ιδιαίτερα τα μαθηματικά. Πέρασα στο πολυτεχνείο στην Πάτρα. Δεν μου έκανε και τόσο εντύπωση. Αισθανόμουν ότι ήταν το επόμενο φυσικό βήμα μιας δουλειάς που γινόταν με συνέπεια δίχως υπερβολές. Ως φοιτητής πέρασα καλά. Για πρώτη φορά έφυγα από την πόλη μου και την οικογένεια. Έκανα γρήγορα φίλους, κολλητούς τους οποίους έχω μέχρι σήμερα. Πηγαίνουμε για μπασκετάκι ή για καμμιά μπυρίτσα μετά την δουλειά. Τελείωσα το πολυτεχνείο στον χρόνο του. Δεν είχα περιθώρια να το τραβήξω. Γύρισα για λίγο στο Αίγιο να βοηθήσω τον πατέρα και να εργαστώ σε ένα τεχνικό γραφείο. Μετά από ένα διάστημα πήρα την απόφαση να έρθω στην Αθήνα. Αιθανόμουν άβολα. Μεγάλη η πόλη, τεράστια, συγκρινόμουν με τα μεγέθη και καμμιά φορά ένιωθα ότι είναι δύσκολο να τα καταφέρω. Μέσα μου όμως είχα κάτι σαν φωτιά, μια επιθυμία και ένα όνειρο να δημιουργήσω. Βρήκα τον σημερινό μου συνέταιρο και συμφωνήσαμε να κάνουμε την εταιρία. Ξεκινήσομε από ένα μικρό τεχνικό γραφείο στα δυτικά προάστια με αφορμή τον σεισμό της Αθήνας του 1999. Τι να σου λέω…. Ήρθε η πρώτη δουλειά πήγε περίφημα και μετά η δεύτερη και αρχίσαμε να γινόμαστε γνωστοί. Εκεί στην αρχή γνώρισα την γυναίκα μου. Την ερωτεύτηκα πολύ. Ήταν τόσο όμορφη. Την χάζευα συνέχεια. Θύμιζε την Μπριζίτ Μπαρντό με την δροσιά και τις μπούκλες της. Είμασταν παιδιά ωστόσο παντρευτήκαμε. Σύντομα ήρθε η κόρη μου. Παρ’ όλο που ήταν όλα δύσκολα τα καταφέρναμε. Συμφωνήσαμε με την Αναστασία να αφοσιωθώ εγώ στην εταιρία και η ίδια στο σπίτι. Εκτιμούσαμε την εργασία ισότιμα. Δεν έκανε κάποιος κάτι περισσότερο ή λιγότερο.

Η εταιρεία ανέβηκε πολύ! Εκτιμηθήκαμε ιδιαίτερα στην αγορά για την εξειδικευμένη δουλειά που κάνουμε. Απασχολούνται πολλοί συνάναδελφοι και άλλες ειδικότητες σχετικές με τις κατασκευές. Έχω καλή σχέση με όλους. Στηρίζω να εξελιχθούν και οι ίδιοι. Μετά από χρόνια λαχταρήσαμε ένα δεύτερο παιδί. Ήρθε στην ώρα του. Έχω βαθειά αισθήματα για τα παιδιά. Το ίδιο και η γυναίκα μου. Καμμιά φορά δεν αντέχω να υποφέρουν να στερούνται να κακοποιούνται. Πάντα θα υπάρχει ένα περίσσευμα από αυτά που έρχονται απ την δουλειά για τα παιδιά του κόσμου. Σε αυτό βλέπω τον πατέρα. Έτσι είναι κι αυτός. Ένας πατέρας του κόσμου.

Βλέπω τα παιδιά μου, την Τάνια και την Νικολέτα μου να μεγαλώνουν όμορφα μέσα σε μια δύσκολη εποχή. Θέλω πολύ να γνωρίσουν όλο το κόσμο. Να μάθουν πως υπάρχει και φτώχεια. Παιδιά, που στερούνται που στερούνται και δυσκολεύονται, να τα νιώσουν ότι είναι φίλοι τους όπως όλα τα παιδιά.

Ο Περικλής μόλις έμαθε για το φεστιβάλ ζήτησε αμέσως να συνεισφέρει. Ως οικογένεια ανώνυμα. Συμφωνήσαμε τελικά να βάλει το λογότυπο της εταιρίας του. Μια τίμια και καθαρή δική του δημιουργία.